Naceu na parroquia de San Miguel de Goiás (Lalín-Pontevedra), o
5 de setembro de 1931, fillo de Manuel García e García e Cesarina Oro González, familia labradora aveciñada en San Ramón dá Veiga.
Realizou os seus estudos nos seminarios da Orde Franciscana: Colexio de San Antonio de Herbón (1944-1948), San Diego de Ponteareas (1949-1951) e San Francisco de Santiago (1951-1956). O 12 de agosto de 1949 ingresou na Orde Franciscana, na Provincia Franciscana de Santiago, na que é sacerdote desde o 24 de xuño de 1956.
Durante este período formativo cultivou como afección particular os
estudos de historia eclesiástica de Galicia e chegou a dirixir unha revista estudantil de investigación intitulada
Liceo Franciscano, na cal editou os seus primeiros artigos nos anos 1954-1955.
Destinado á carreira universitaria en setembro de 1956, cursou sucesivamente os
estudos de Teoloxía na Pontificia Universidade Antonianum de Roma (1956-1959); Historia da Igrexa Católica na Pontificia Universidade Gregoriana de Roma (1956-1959); e Filosofía e Letras, seguindo as normas oficiais de convalidacions, na Universidade de Santiago (1962-1964).
Terminou os seus estudos cos correspondentes grados de
doutorado en Teoloxía (1961),
Historia Eclesiástica (1962) e
Filosofía e Letras, Sección de Historia (1965). Como investigador orientouse baixo a dirección dos profesores Lucien Ceyssens, Miguel Batllori e Antonio Rumeu de Armas, directores das súas sucesivas disertacións doutorais en torno ao proceso da Reforma da Igrexa Católica nos séculos XV-XVI, centrando os seus estudos especializados na España dos Reis Católicos (1475-1516) e máis concretamente
a figura do Cardeal Francisco Jiménez de Cisneros, editando sobre estes temas unha ventena de libros.
Paralelamente ocupouse da
Historia de Galicia no Renacemento, dando luz
a dúas ducias de monografías maiores sobre nobreza galega, igrexas galegas, cidades e vilas, prelados humanistas galegos e hospitais galegos. Acompañou estas obras maiores con
artigos de investigación en diversas revistas españolas e estranxeiras que suman ao presente cento catro. Ao presente ten recoñecidos polo Ministerio de Educación e Ciencia cinco tramos de investigación no área de Ciencias e Técnicas Historiográficas, na que é Profesor Titular desde 1983. Produciuse a súa xubilación por idade, o 30 de setembro de 2001, pasando desde ese momento á condición de Profesor Emérito.