Constrúese o convento no século XIII, grazas ao testamento de Arias Fernández, ao de Pedro Peláez de Vilar de Santa María de Acibeiro e dona Elvira Pérez, boticaria de Santiago.
Conta cunha fabulosa capela, a
da Magdalena. En 1808 era lector naquela casa Fr. Pedro García Pérez, á que concorrían numerosos estudantes seculares a escoitar as súas exposicións. Coa exclaustración o convento tomouno o goberno para instalar oficinas estatais. Con todo, a comunidade alí instalada seguiu as súas actividades noutra instalación.